EU Taxonomie
Relevantie voor de circulaire economie
De EU Taxonomie ondersteunt de transitie naar een circulaire economie op de volgende manieren:
Internationaal beleid en overeenkomsten
De EU Taxonomie verordening is een belangrijk onderdeel van de Europese Green Deal en andere (internationale) overeenkomsten en beleid gericht op circulariteit en duurzaamheid, zoals het Akkoord van Parijs, de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties en de Sustainable Development Goals (SDG’s).
De verordening zorgt enerzijds voor geldstromen naar circulaire en duurzame ontwikkelingen en anderzijds voor transparantie over de mate waarin investeringen duurzaam zijn.
Milieudoelstelling: transitie naar een circulaire economie
Een van de zes milieudoelstellingen uit de verordening is gericht op de transitie naar een circulaire economie. Dit houdt in dat alle beleggingen worden getoetst op hun bijdrage aan en effecten op een circulaire economie.
Volgens de gedelegeerde handelingen moeten de economische activiteiten bijvoorbeeld worden getoetst op:
- het vergroten van de duurzaamheid, repareerbaarheid, verbeterbaarheid en herbruikbaarheid van producten;
- het gebruik van hulpbronnen verminderen middels ontwerp- en materiaalkeuzes;
- het gebruik van bouwmaterialen verminderen en hergebruik bevorderen door herbestemming, demontage en sloop in bouw- en constructiesectoren faciliteren;
- het gebruik van product-als-een-dienst bedrijfsmodellen;
- circulaire waardeketens waarin producten, componenten en materialen zo hoogwaardig mogelijk worden verwerkt;
- het vervangen van gevaarlijke stoffen in materialen en producten voor veiligere en duurzamere alternatieven;
- het verminderen van voedselverspilling in de voedselwaardeketen.
Voorkomen van greenwashing
Greenwashing is het promoten van een financieel product (bijvoorbeeld aandelen, fondsen of effecten) als duurzaam, terwijl dit in de praktijk niet het geval is. Op deze manier worden particulieren en andere bedrijven misleid.
Dit heeft grote negatieve gevolgen voor het vertrouwen van private beleggers op de duurzame financiële markt, waardoor greenwashing de kapitaalstroom naar duurzame initiatieven vermindert. Greenwashing staat daarmee in de weg van de doelstellingen uit de Green Deal en het Akkoord van Parijs.
De verordening voorkomt greenwashing op de volgende manieren:
- Indien een onderneming of instelling een product of dienst promoot als ‘duurzaam’, dan moet in de precontractuele fase worden aangetoond dat het product of de dienst daadwerkelijk duurzaam is, aan de hand van een rapportage op basis van het classificatiesysteem van de EU Taxonomie.
- Valt een belegging van een financieel product buiten de reikwijdte van de EU Taxonomie, dan moet specifiek bij de precontractuele informatieverschaffing en in de periodieke verslagen de volgende zin worden vermeld: “De onderliggende beleggingen van dit financiële product houden geen rekening met de EU-criteria voor ecologisch duurzame economische activiteiten.”